Eylül bulutlarla gelir,
Kimi zaman serinliğin neşvesine
Kimi zaman hüznün çilesine
Dokundurur damlalarını...
Gökkuşağı çıkar ardından
Her damlanın bir rengi
Her sevincin bir firakı
Her yaranın bir devası vardır.
Bulut olmalı diyen şairin dizesine
Bir küçük ekleme,
Buluttum,
Elinden tuttum,
Kendimi avuttum.
Unutunca seni,
Yağmur olup
Yeryüzünü uyuttum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder